Dychotomia wymagań - dichotomy of requirements

gr. dichotomia – dwudzielność); sprzeczność (przeciwieństwa, niezgodność) w wymaganiach stawianych kierownikom co do kierowania zachowaniem się podwładnych w sytuacji pracy. Sprzeczności te przejawiają się zwłaszcza w tym, że:
 mają oni darzyć podwładnych zaufaniem a mimo to ich kontrolować;
 mają pobudzić współzawodnictwo, a równocześnie popierać różne formy pomocy wewnątrz organizacji;
 mają skutecznie kierować pracownikami narzucając im postępowanie prowadzące do celu a zarazem zapewnić im swobodę działania;
 mają respektować indywidualność pracowników a mimo to jednakowo ich traktować;
 mają utrzymać to, co się sprawdziło, a jednocześnie mobilizować do podejmowania i promowania innowacji;
 mają rzeczowo i racjonalnie argumentować, a jednocześnie swoim zachowaniem powodować emocjonalne zaangażowanie pracowników.
Dychotomia zachowań skłania kadrę kierowniczą do określonego stylu bycia, do opracowania własnych indywidualnych zasad zarządzania dopasowanych do konkretnych sytuacji, które bardziej przypominają balansowanie niż zdecydowany ruch w określonym kierunku.
[J. Penc]