Czas życia wyrobu - product lifetime

najkorzystniejszy ekonomicznie, technicznie i społecznie okres użytkowania wyrobu. Czas ten jest funkcją trwałości bądź solidności wyrobu. Trwałość wyrobu jest potwierdzona okresem jego bezpiecznego użytkowania, co wiąże się z jego niezawodnością, tj. zdolnością do sprawnego i bezpiecznego użytkowania, oczywiście przy założeniu właściwego obchodzenia się z nim przez użytkownika. Często z obawy przed przestarzałością wyrobu przewiduje się jego krótkotrwałość, odnoszącą się zarówno do etapu projektowania jak i okresu użytkowania (eksploatacji). Motywy skracania życia wyrobu mają charakter złożony. Może to być zmniejszanie się trwałości części (np. powodowane wcześniejszym zużyciem, zmęczeniem materiału itp.), które nie nadają się do naprawy lub wymiany, wysokie koszty konserwacji i napraw, zmniejszenie bezpieczeństwa użytkowania itd.
Czas (trwałość) zużycia wyrobów może mieć różne znaczenie, w zależności od tego z jakiego punktu widzenia patrzy się na to zagadnienie: od strony producenta, państwa czy konsumenta.
Dla producenta najważniejsze są kryteria rynku i kosztów utrzymania. Aby utrzymać się na rynku i zwiększyć częstotliwość zakupu przez odbiorcę, producent może dążyć do zmniejszania trwałości wyrobów. To samo może odnieść do kosztów wytworzenia; dążenie do obniżenia kosztów produkcji (względy konkurencyjności i wąsko rozumiany motyw zysku) może spowodować spadek trwałości wyrobu. Jednakże zmniejszenie tej trwałości może osłabić popyt i zniechęcić użytkowników do nabywania produktu.
Konsumenci, zwłaszcza mniej zamożni często preferują wyroby o wydłużonej trwałości użytkowania. Państwu z kolei chodzi o to, aby nadmierne przedłużanie życia wyrobów nie wpływało hamująco na tempo produkcji i aktywność gospodarczą, zwłaszcza gdy objęło by ono większość gałęzi przemysłu (wysokie koszty inwestowania, zmniejszenie wolumenusprzedaży, wzrost bezrobocia itp.). Społeczeństwo zaś może być zainteresowane wydłużaniem czasu życia produktów, gdyż to oznacza oszczędność surowców, mniejszą skalę produkcji, mniejsze obciążenie środowiska naturalnego itp.
Problem życia każdego wyrobu ma więc różne wymiary i wymaga wielostronnego podejścia. Nie jest on wcale prosty. U nas nie prowadzi się na szerszą skalę badań nad optymalną trwałością życia wyrobów przemysłowych i ich eksploatacją. Często dopuszcza się do użytkowania wyroby przestarzałe.