Biurokratyczna organizacja - bureaucratic organization

organizacja wysoce sformalizowana, dająca pierwszeństwo realizacji przez pracowników zautonomizowanych celów, która nie potrafi koordynować swojego zachowania, ucząc się na błędach. W znaczeniu klasycznym biurokracja jest formą władzy racjonalnej (działalności zorganizowanej), którą (według M. Webera) charakteryzują:
 wysoki stopień specjalizacji i ścisły podział pracy;
 przydzielanie zadań na podstawie formalnie ustalonego zakresu obowiązków;
 hierarchiczna struktura władzy ze ściśle obowiązującą zasadą tożsamości zakresu władzy i odpowiedzialności;
 podporządkowanie całkowitych działań organizacji ustalonym zasadom normatywnym;
 administrowanie oparte na dokumentacji pisemnej;
 bezosobowe stosunki między członkami, organizacjami a klientem.
Systemy biurokratyczne, które działały sprawnie w przeszłości są już przestarzałe. Normatywne zasady będące podstawą ich funkcjonowania są statyczne, a tym samym sprzeczne z nowoczesną filozofią biznesu, którego podstawą są ciągłe zmiany i totalna orientacja na klienta.
Współcześnie biurokracja kojarzy się z niesprawną pracą urzędów, ociężałością działania administracji, bezdusznością w załatwianiu spraw zrutynizowanych urzędników itp.